نقد و بررسی مانهوا
توضیحات داستان
با اینکه مانهوا کره ایه ولی تم چینی رو دنبال میکنه و اگر طرفدار ژانر هنر های رزمی باشید نه تنها سبکش براتون عجیب نیست بلکه متوجه کیفیت بالاش هم میشید.
روند رو به رشد کارکتر ها علاوه بر اینکه خواننده رو کنجکاو نگه میداره، نشون دهنده اثرگذاری سعی و تلاشه.
ممکنه استفاده زیاد از اسلامی و تکنیک ها و البته لقب های عجیب غریب شما رو گیج کنه ولی پی نوشت نویسنده به کمکتون میاد و مشکل رو حل میکنه.
داستان با جلو رفتن کمدی خودش رو حفظ میکنه و حتی بهتر هم میشه و این کندی با شخصیت پردازی و آرت کارکتر ها کاملا جوره.
هیجان کاملا بالایی داره و به هیچ وجه خسته کننده نمیشه. مانهواکا مطمئن شده که هیجان کارو همیشه تو یه سطح مشخصی نگه داره و پایین تر نیاره.
توضیحات طراحی
آرت کار بی شک عالیه و مانهواکا حقیقتا گل کاشته.
چهره ها ، صحنه های مبارزه و جزئیات به خوبی به تصویر کشیده شدن و هیچی از قلم نیفتاده.
روی جزئیات لباس ها و مکان ها خوب کار شده و با جلو رفتن داستان بهتر هم میشه.
هر کارکتر آرت مخصوص به خودش رو داره و کسی رو با دیگری اشتباه نمی‌گیرید.
جالب توجه ترین مورد طبیعی بودن آرتشه جوری که اصلا انگار نه انگار دارید مانهوا میخونید بلکه همه صحنه ها مثل یه فیلم با کیفیت فول اچ دی از جلو چشمتون رد میشه و عملا انگار دارید توش زندگی میکنید که کمتر مانهوایی از این ویژگی بهره منده.
احساسات تو چهره ها شفاف و واضح نمایش داده شدن و گرچه ممکنه کمی اغراق آمیز به نظر برسه اما با توجه به کمدی بودن داستان غیر طبیعی نیست.
رنگ ها خیلی خوب کنار هم چیده شده. با اینکه بیشتر از رنگ های گرم استفاده کرده اما به کارگیری مناسب از رنگ های سرد داخل پس زمینه میتونه باعث شه موقع خوندن کار بفهمی قرار نیست با یه کار سطحی رو به رو بشی.
توضیحات کاراکتر
هیچکس کامل نیست!
هیچ کارکتری نه خوب مطلقه و نه شر مطلق.
همه میزانی از شرارت تو وجودشون دارن اما این باعث نمیشه مطلقا آدم بدی باشن.
حتی شخصیت اصلی هم از این قاعده مستثنی نیست و نقطه ضعف هایی داره. مثل علاقه زیاد به نوشیدن شراب یا پول پرست بودن.
کارکتر های فرعی زیادی داره اما چون کم کم و به طور طبیعی وارد داستان میشن گیج نمیشید.
تمرکز بیشتر روی چونگ میونگ به عنوان شخصیت اصلیه اما به حد کافی به هر کارکتر و شخصیتش پرداخته میشه و شخصیت های متفاوت با افکار مختلف در یک مسیر با چونگ میونگ همراه میشن.
شخصیت اصلی کارکتری پیچیده است که در ظاهر به سادگی میشه فهمیدش اما با جلو رفتن داستان متوجه بعد های دیگه شخصیتش میشید و بهتر درکش میکنید.
پوئن مثبت کارکتر اصلی اینه که قرار نیست با یه شخصیت دست به خیر و مهربون رو به رو بشیم، طرف دست شیطون هم از پشت بسته!
توضیحات جذابیت
محور داستان هنر های رزمیه اما بدون شک در حیطه کمدی هم قرار میگیره و مانهواکا به خوبی تونسته این ژانر ظریف رو به اجرا در بیاره.
اراده شخصیت ها به قوی تر شدن ستودنیه و تلاش هاشون رو در یک جریان آروم نشون میده و اینجوری نیست که یهو یه شهاب سنگ بخوره بهشون و از این رو به اون رو بشن!
مفاهیمی مثل جنگ، کشتار و مبارزه رو از یک دید عمیق بررسی میکنه و سرسری ازشون نمیگذره. این سوال رو در ذهن ایجاد میکنه که شخصیت ها چرا باید شمشیر بردارن و بجنگن؟
نقطه ضعف این مانهوا قوی ترین بودن شخصیت اصلیه که از هر کارکتر دیگه ای حتی ارشد هاش قوی تره در حالی که تمرین های آنچنانی هم نمیکنه [چه قبل و چه بعد از تناسخ] و انگار نابغه به دنیا اومده.
با اینحال شخصیت اصلی اونقدر شما رو به خودش جذب میکنه که دیگه این نقطه ضعف اصلا به چشم نمیاد.
مورد دیگه که هم یه پوئن مثبته و هم منفی پذیرفتن سریع تناسخ کردنه.
شخصیت اصلی فقط یه چپتر طول میکشه که بپذیره تناسخ کرده که میتونه کمی غیر واقعی باشه هرچند با توجه به ژانر فانتزی هنر های رزمی خیلی عجیب نیست. به علاوه باعث میشه خواننده خسته نشه و زودتر به روند اصلی داستان برسه.
این نقد براتون مفید بود ؟
