Evolution Begins With a Big Tree

در نگاه اول وقتی نام اثر به چشم می خورد و خلاصه داستان را می خوانیم، تصور یک داستان کلیشه ای و خسته کننده برایمان ایجاد می شود اما فقط کافی است چند قسمت (چپتر) ابتدایی داستان را بخوانید تا نظرتان کلا عوض شود. کلیشه تناسخ اما این بار به نحوی تازه و با بن مایه و محتوایی انتقادی نسبت به بشریت و اقدامات مخرب انسان مدرن. انسانی که هر وقت به موجودی قوی تر از خودش بر می خورد سعی در کنترل یا نابودی آن دارد. (همانند مانهوای «زندگی Existence » ) یو زی یو (شخصیت اصلی داستان) بعد از یک مرگ عادی و حتی مسخره تناسخ پیدا می کنه اما نه به عنوان یک پسر خوش تیپ در یک داستان حارم، بلکه به عنوان یک درخت توی یک داستان شونن. یو زی یو در جهانی چشم باز می کند که موجودات آن مسیر تکامل را آغاز کرده اند و دیگر انسان در راس زنجیره غذایی نیست و سلاح های انسانی دیگر قدرت مطلق نیستند. الان دیگر عصر تکامل است پس حیوانات دوباره می توانند جایگاه قبلی خودشون رو پس بگیرند. داستان این اثر صرفا یک شونن و اکشن و... ساده نیست که مخاطب رو فقط با صحنه های اکشن جذب کنه؛ در اینجا ما شاهد یک اثر محتوا محور و با پشتوانه ایدئولوژیک هستیم که به نحو عالی در پستوی تصاویر، دیالوگ ها و سکانس ها به مخاطب انتقال داده می شود. در داستان اثر 2 نکته مخاطب را اذیت می کند. اول عدم استفاده کامل و هنرمندانه از توانایی طنز و کمدی اثر (جاهایی آن هم به صورت محدود طنز را می بینیم اما به صورتی نیست که خنده ای بر صورت ایجاد کند) و دوم تناقض ها و فراموشی هایی که در برخی قسمت های داستان (البته به صورت کم و محدود) دیده می شود. با همه این نکته ها، عیب های این اثر آنقدر نیست که بتواند از جذابیت اثر کم کند. در هنگام خواندند اثر یک سوال با ذهن مخاطب بازی می کند: حق با کدام طرف است؟ کدام یکی اشتباه می کند؟ آیا انسان این حق رو داره که برای محافظت از خود، هر تهدید و هرآنچه که درآینده می تواند برایش تهدید شود را از میان بردارد؟ یا نه، می توانیم کسایی رو که برای صرفا برای بقای خودشان دست و پا می زنند رو مقصر بدانیم؟ اصلا کدوم طرف شرور (ویلن)داستان است؟